GOŚCIE

Kwartalnik RZUT – grupa projektowa, która nie tworzy budynków. Pracuje słowami, generując narracje i dyskursy za pomocą wydawanego od 2013 roku kwartalnika. Absolwenci nie tylko architektury, ale też socjologii, historii sztuki i kulturoznawstwa. Za dnia ukrywają się w pracowniach architektonicznych, redakcjach, fundacjach i w warszawskim pawilonie architektury ZODIAK. Konfrontując różnorodne dyscypliny, style, doświadczenia i opinie, starają się poszukiwać nowych ścieżek rozwoju krytyki architektonicznej w Polsce.

PISMO

Każdy z numerów Kwartalnika RZUT poświęcony jest innemu zagadnieniu związanemu z szeroko pojętą teorią architektury i urbanistyki. Większość tekstów wybierana jest w otwartej formule Call For Papers, umożliwiającej współtworzenie pisma wszystkim zainteresowanym.

PLATFORMA

Od 2020 roku RZUT stał się także platformą internetową, która ułatwia dostęp do bogatego archiwum publikowanych w Kwartalniku tekstów, wzbogacając je o zupełnie nowe, dynamicznie reagujące na rzeczywistość treści.

ZESPÓŁ

Zajmuje się pisaniem, opowiadaniem i krytyką. Tekst, rysunek i budynek to dla nich równorzędne elementy świata, w którym nie ma podziału na teorię i praktykę. Jako zespół organizuje dyskusje (m.in. Wieczny Kryzys – cykl spotkań w Warszawskim Pawilonie Architektury ZODIAK), uczestniczy w roli tutorów na warsztatach studenckich (OSSA Warszawa) i tworzy projekty badawcze w ramach wystaw związanych z architekturą (współpraca przy wystawie w Pawilonie Polskim na Biennale Architektury w Wenecji w 2021 r.).

PROLOG – od 2017 roku zajmuje się architekturą poprzez projektowanie, badania, pisanie, wystawy i warsztaty. W ramach zespołu kuratorskiego PROLOG +1 pracownia przygotowała projekt „Trouble in Paradise” poruszający problematykę obszarów wiejskich w postsocjalistycznej europie wykorzystując do tego studium przypadku Polski. Projekt został zaprezentowany w formie wystawy w Pawilonie Polskim na 17 Międzynarodowej Wystawie Architektury – La Biennale di Venezia w 2021 roku. W ostatnim czasie PROLOG zdobył drugie nagrody w konkursach na: TBS w Katowicach, przedszkole w Twardogórze,  przebudowę centrum w Myszkowie, zagospodarowanie Międzyodrza w Szczecinie, Centrum Muzyki w Żelazowej Woli. PROLOG tworzą Mirabela Jurczenko, Bartosz Kowal, Wojciech Mazan i Bartłomiej Poteralski, zespół jest rozproszony po Europie, a bazę posiada we Wrocławiu.

PROLOG jest współtwórcą głównej wystawy 14. Westivalu – „Młoda Polska”.

A-A Collective – międzynarodowa pracownia interdyscyplinarna, której główną praktyką jest architektura, a jej członkowie operują z czterech europejskich miast – Bazylei, Kopenhagi, Mediolanu i Warszawy. Kolektyw powstał w Szwajcarii w 2017 roku założony przez Zygmunta Borawskiego, Martina Larsena, Furio Montoliego i Srdjana Zlokape. 

Autorzy zwycięskich prac w konkursach na Plac Centralny w Warszawie (2018), Szkoły Podstawowej w Glarisegg w Szwajcarii oraz Łuku Triumfalnego w Kolding w Danii (2020).  

A-A Collective jest współtwórcą głównej wystawy 14. Westivalu – „Młoda Polska”.

JEJU.studio – pracownia architektoniczna prowadzona przez Iwo Borkowicza. Znana z szerokiego spektrum projektów, od obiektów rzeźbiarskich przez wnętrza, budynki po masterplany. Iwo Borkowicz równolegle jest współautorem szeroko publikowanych rzeźb publicznych „Totemy” w Poznaniu, instalacji „Niech żyje palma” w Aguedzie w Portugalii oraz autorem złotej stacji meteorologicznej „Snow Guarantee” w Bad Gastein w Austrii. Laureatem Young Talent Architecture Award 2016 przyznawanej przez Fundació Mies van der Rohe oraz EAAE Prize ufundowanej przez European Architectural Medals Committee. W 2017 roku Iwo został wybrany jako jeden z „20 młodych projektantów, którzy kształtują przyszłość projektowania” przez Design Indaba, World Design Events i Dutch Design Week.

JEJU.studio jest współtwórcą głównej wystawy 14. Westivalu – „Młoda Polska”.

Dominika Wilczyńska + Barbara Nawrocka – architektki, prowadzą wspólnie biuro Miastopracownia. Projektują przestrzenie spotkań, najchętniej domy kultury i centra lokalne. W swojej pracy skupiają się na społecznym wymiarze projektowania. Wielokrotnie brały udział w działaniach partycypacyjnych. W procesy projektowe włączają ekspertów nauk humanistycznych i społecznych. Nagrodzone m.in. główną nagrodą Biennale Designu w Lublanie BIO50 projekt Nanotourism, (Lublana, Słowenia 2014), główną nagrodą jury i publiczności w konkursie Futuwawa Patrz na plac (Warszawa, 2016) i III nagrodą w konkursie na zagospodarowanie przestrzeni pod estakadami w Krakowie (2018). Wyróżnione w konkursie na Muzeum Kapitalizmu (Oakland, California, 2015), na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej części Centrum Mysłowic (2021) czy Stypendium Miasta Krakowa w dziedzinie Sztuki Wizualne: Architektura (2017). Współpracowały m.in. z Fundacją Instytut Architektury, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Narodowym Instytutem Architektury i Urbanistyki, Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie i wieloma lokalnymi domami kultury. Publikowały na łamach takich magazynów jak Architektura Murator, Architektura & Biznes, NN6T, Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni i Dérive. Od 2021 roku współtworzą Bal architektek, inicjatywę poruszającą temat kobiet w architekturze i planowaniu, za co otrzymały nagrodę w plebiscycie magazynu Noizz pn. Zmiany Roku.

Trzupki – duet artystyczny, który w swojej pracy zajmuje się zagadnieniami relacji natury i architektury, problematyką typologii, i swoiście rozumianą dekoracją w architekturze.

Pracownia architektury K3xMore została stworzona przez Kingę Bączyk i Magdę Orzeł-Rurańską w Katowicach. Obie projektantki są absolwentkami Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. Studiowały również na zagranicznych uczelniach – Universidade de Lisboa w Portulagii czy VIA University College Horsens w Danii. 

Kinga swoje doświadczenie zawodowe zdobywała w Austrii (DMAA Delugan Meissl Associated Architects/ Wiedeń) jak i w Polsce (Beton House/ Katowice, Medusa Group/ Bytom, KWK Promes Robert Konieczny/Katowice i Małeccy Biuro Projektowe/Katowice.

Magda natomiast pracowała biurach architektonicznych w Holandii (FABRICations/Amsterdam i 2by4 Architects w Rotterdamie) jak również w Polsce (OVO Grąbczewscy Architekci/Katowice, KWK Promes Robert Konieczny/Katowice i FrantaGroup Architects/Katowice). Obie współtworzyły projekty zarówno w skali wnętrz prywatnych i komercyjnych, jak i w większej skali architektury – osiedli wielorodzinnych czy budynków użyteczności publicznej. 

W 2019 roku architektki zdecydowały się podążyć własnymi ścieżkami, zakładając swoje działalności projektowe. Siły połączyły w 2020 roku, tworząc wspólną pracownię. W swojej działalności, jak zawsze powtarzają, mimo tego, że są młodą pracownią, nie boją się wyzwań, więc ich dotychczasowe portfolio składa się zarówno z małej skali projektów wnętrzarskich jak i skali większej – osiedli mieszkaniowych, budynków usługowych czy użyteczności publicznej. 

Działają w całej Polsce, ale ich głównym polem projektowym jest Górny Śląsk. Obie są mocno związane z tym regionem i w swojej pracy na codzień często zderzają się z charakterem Śląska- poprzemysłowymi obiektami, które wymagają rewitalizacji czy trudnymi warunkami na terenach pogórniczych. 

Ich ostatnim, dużym sukcesem  było zajęcie I miejsca w konkursie architektonicznym na zrównoważone osiedle wielorodzinne w Katowicach w dzielnicy Giszowiec, którego Inwestorem jest Katowickie TBS. Projekt jest obecnie w realizacji, a dla architektek jest to ogromne wyzwanie i odpowiedzialność, zwłaszcza że osiedle ma być lokalizowane w ich rodzinnym mieście.

K3xMore jest współtwórcą głównej wystawy Westivalu – „Młoda Polska”.

Aleksander Wadas Studio – pracownia prowadzona przez Aleksandra Wadasa. Architekt i projektant w 2013 r. skończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Po studiach zdobywał doświadczenie w biurach architektonicznych w Danii oraz w Polsce. W 2018 r. założył pracownię Aleksander Wadas Studio poświęconą projektowaniu budynków, przestrzeni publicznych i innych obiektów. 

UGO – pracownia prowadzona przez Hugona Kowalskiego (1987), projektanta, związanego z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu (2010).

UGO jest współtwórcą głównej wystawy 14. Westivalu – „Młoda Polska”.

P2PA – pracownia założona została w 2020 roku przez Jakuba Podgórskiego i Macieja Popławskiego we Wrocławiu. W swojej działalności skupia się na obiektach użyteczności publicznej biorąc udział i odnosząc sukcesy w realizacyjnych konkursach architektonicznych. Nagrodzona 1 miejscami i realizująca projekty na Basen w Piasecznie oraz Budynek Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie. Wyróżniona drugimi miejscami w konkursie na Rozbudowę Teatru Zagłębia w Sosnowcu oraz Muzeum Książąt Lubomirskich. Otrzymała 3 miejsce w konkursie na siedzibę Camerimage w Toruniu, w którym znalazła się na podium z takimi pracowniami jak Baumschlager Eberle oraz Ingarden & Ewý i Kengo Kuma and Associates. 

Pracownia Architektury Krajobrazu została założona w Warszawie w 2015 r. przez Martę Tomasiak.  Architekci projektują autentyczne i dostępne przestrzenie. Zmienne w czasie i osadzone w kontekście. Poszukują między dyscyplinami i wśród rzemieślniczej wiedzy. Współprojektują w sąsiedztwach, angażują lokalne społeczności. Ciekawią ich niedoskonałości i pierwotność przestrzeni. Dopowiadają, a nie przeprojektowują. W poszukiwaniach twórczych rozwijają zagadnienia związane z czasem, procesem, zmianą, nową ekologią i oddolnymi inicjatywami. Kochają trzecie krajobrazy. Projektują przestrzenie publiczne i półpubliczne, tereny rekreacyjne, otoczenia budynków, ogrody, tymczasowe instalacje. 

Anna Cymer – historyczka architektury, absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, zajmuje się popularyzacją wiedzy na temat architektury. Laureatka Nagrody Dziennikarskiej Izby Architektów RP. Autorka książki „Architektura w Polsce 1945 – 1989”.

Michał Dębowski

Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz krakowskiej Akademii Dziedzictwa, stypendysta na Università degli Studi di Udine we Włoszech. Odkrywca nieznanego obrazu Petra Jana Brandla w kościele parafialnym w Żabowie, koło Pyrzyc. Całe życie zawodowe związany z badaniem, ochroną i popularyzacją zabytków. W latach 2010-2018 kierował Wydziałem Zabytków Nieruchomych w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Szczecinie, od 2018 roku Miejski Konserwator Zabytków w Szczecinie. Miłośnik muzyki dawnej i współorganizator wydarzeń artystycznych realizowanych przez Fundację Akademia Muzyki Dawnej oraz Fundację Zamek Roztoka.

Romuald Loegler – prowadzi aktualnie działalność projektową w biurze architektonicznym Atelier Loegler Architekci mając za sobą dziesiątki projektów i wiele realizacji we wszystkich dziedzinach architektonicznej działalności. Atelier wykonuje studia programowe, projekty koncepcyjne, a także, współpracując ze specjalistami innych branż, opracowuje całościowe projekty techniczne. Atelier działa zarówno w kraju, jak i na rynkach zagranicznych (Niemcy, Finlandia, kraje arabskie) współpracując z wieloma biurami architektonicznymi. Prace Atelier były prezentowane na wielu wystawach w Polsce, także poza jej granicami (Berlin, Paryż, Mediolan, Helsinki, Sofia, Amsterdam, Wenecja, Monachium). Atelier Loegler należy do firm, których projekty są najczęściej publikowane w polskich i zagranicznych profesjonalnych wydawnictwach.

Jakub Podgórski – architekt, urodzony w 1989 roku w Stargardzie, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Doświadczenie zdobywał w takich biurach jak Pracownia Architektury Głowacki oraz JSK Architekci. Współautor wielu koncepcji nagradzanych w konkursach SARP. W 2020 roku wraz z Maciejem Popławskim założył i obecnie współtworzy pracownię P2PA, która aktywnie bierze udział w konkursach architektonicznych i skupia swoje działanie wokół architektury użyteczności publicznej. 

Marta Tomasiak – absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (2012) i Uniwersytetu Kopenhaskiego na kierunku Landscape Architecture and Urban Design (2015). Praktykowała w Polsce, Belgii, Francji, Danii, Szwajcarii, Australii i Nowej Zelandii. Od 2015 r. prowadzi Pracownię Architektury Krajobrazu.

Piotr Lewicki, współwłaściciel pracowni Biuro Projektów Lewicki Łatak.

Firma założona w roku 1995 przez Kazimierza Łataka (ur. 1962) i Piot­ra Lewickiego (ur. 1966) jest zdobywcą licznych na­gród i wy­­róż­nień, m.in. zwycięzcą krakowskich kon­kur­­sów na za­gos­poda­ro­wa­nie placu Bo­haterów Getta, na pro­jek­t hali 100-le­cia Cracovii z Centrum Sportu Niepełnosprawnych czy kład­kę pie­szo-rowerową Ka­zi­mierz-Lud­winów. Autorzy m.in. budynku mieszkalnego wielorodzinnego Corte Verona we Wrocławiu, tunelu aerodynamicznego Flyspot w Morach pod Warszawą, przebudowy Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, laureaci najistotniejszych nagród architektonicznych w Polsce, w tym Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2018 oraz tej najważniejszej – Nagrody Honorowej SARP w 2018.

Zaprojektowana przez architektów hala 100-lecia KS Cracovia z Centrum Sportu Niepełnosprawnych w Krakowie została uhonorowana Grand Prix Konkursu Nagroda Roku SARP 2019, Grand Prix Nagrody Architektonicznej „Polityki” za rok 2018, wyróżnieniem Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego w Kolonii i wieloma innymi laurami. Budynek mieszkalny „Corte Verona” we Wrocławiu zdobył m.in. tytuł Grand Prix w konkursie „Piękny Wrocław” (2011), natomiast projekt przebudowy Placu Bohaterów Getta w Krakowie otrzymał Gold Award w konkursie Urban Quality Award 2011 organizowanym przez Eurohypo AG (Frankfurt am Main) oraz wyróżnienie European Prize for Urban Public Space w Barcelonie (2006). 

Piotr Lewicki i Ka­zimierz Łatak pra­cu­ją razem nieprzerwanie od 1988 ro­ku.

Architekt i Wykładowca

Milena Trzcińska – absolwentka Wydziału Architektury PW i Instytutu Kultury Polskiej UW, obecnie doktorantka Wydziału Architektury PW. Zajmuje się projektowaniem, badaniem i pisaniem o architekturze i mieście. Współzałożycielka i redaktorka Kwartalnika Architektonicznego  RZUT. Interesuje się budynkami już zamieszkanymi, badając potrzebę i możliwości ingerencji architektonicznych w istniejące osiedla.

Barbara Nawrocka – połowa duetu Miastopracownia. Architektki Nawrocka  + Wilczyńska projektują przestrzenie spotkań, najchętniej domy kultury i centra lokalne. W swojej pracy skupiają się na społecznym wymiarze projektowania. Wielokrotnie brały udział w działaniach partycypacyjnych. W procesy projektowe włączają ekspertów nauk humanistycznych i społecznych. Nagrodzone m.in. główną nagrodą Biennale Designu w Lublanie BIO50 projekt Nanotourism, (Lublana, Słowenia 2014), główną nagrodą jury i publiczności w konkursie Futuwawa Patrz na plac (Warszawa, 2016) i III nagrodą w konkursie na zagospodarowanie przestrzeni pod estakadami w Krakowie (2018). Wyróżnione w konkursie na Muzeum Kapitalizmu (Oakland, California, 2015), na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej części Centrum Mysłowic (2021) czy Stypendium Miasta Krakowa w dziedzinie Sztuki Wizualne: Architektura (2017). Współpracowały m.in. z Fundacją Instytut Architektury, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Narodowym Instytutem Architektury i Urbanistyki, Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie i wieloma lokalnymi domami kultury. Publikowały na łamach takich magazynów jak Architektura Murator, Architektura & Biznes, NN6T, Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni i Dérive. Od 2021 roku współtworzą Bal architektek, inicjatywę poruszającą temat kobiet w architekturze i planowaniu, za co otrzymały nagrodę w plebiscycie magazynu Noizz pn. Zmiany Roku.

Karolina Częczek (mgr inż. arch.) jest architektką i partnerem w biurze Only If Architecture z siedzibą w Nowym Jorku i w Polsce. Karolina jest także wykładowcą na Wydziale Architektury na Yale University. Swoje doświadczenie zawodowe zdobywała jako architektka w Office for Metropolitan Architecture (OMA) w Rotterdamie oraz Hong Kongu. Jest absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej oraz Yale School of Architecture.

Zainteresowania Karoliny łączą w sobie skalę architektoniczną i urbanistyczną. Projekty Only If obejmują szereg zróżnicowanych typologii i skal – od wnętrz, poprzez obiekty mieszkaniowe i użyteczności publicznej, planowanie przestrzenne, a także badania naukowe tkanki miejskiej i związane z nimi wystawy i publikacje. W 2020 roku magazyn Domus uznał Only If za jedno z najciekawszych, młodych biur architektonicznych na świecie.